ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ

καλος και ο Γουσταυος




Κατι τετοιες μερες με ζωνουν
τα στερητικα συνδρομα.

Πεθαινω για μια βολτα.

Παρτο σκυλι και τραβα στο λοφο πανω από το σπιτι σου να μυρισεις
βρεγεμενο χωμα, αν ψαξεις θα βρεις και την αγια μυρωδια του πλατανιου.
Αμ δεν είναι ετσι


Ο πρωην αντρας μου που με ερωτευτηκε γιατι ελεγα

ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΚΑΘΟΛΟΥ

προχτες στον οικογενειακο συμβουλο,
που πρεπει να πηγαινουμε μπας και λυσσουμε
εστω και 10 χρονια μετα το χωρισμο
καποια θεματα για χαρη του εφηβου γιου μας,
με κατηγορησε ότι ειμαι ΌΛΑ ¨Η ΤΙΠΟΤΑ

[ειπαμε, χωριζουμε όταν τα στοιχεια που μας γοητευσαν ξαφνικα
–όχι και τοσο ξαφνικα, οι στρουθοκαμηλοι μονο αιφνιδιαζονται-
μας φαινονται ΑΦΟΡΗΤΑ]


Αληθεια είναι, ειμαι όλα ή τιποτα,
σε ΟΡΙΣΜΕΝΑ θεματα.
Το επιλεγω και το πληρωνω.


Ετσι και για τη βολτα, εχω ένα στερεοτυπο στο κεφαλι μου
που αν δεν πραγματοποιειται αυτουσιο, δεν ικανοποιουμαι.

Αντιθετως πιο οδυνηρη φαινεται η στερηση
και το ανικανοποιητο πολύ πιο αχανες.