Saturday, June 02, 2007

CECI N'ETAIT PAS...

ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ ΧΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

ΙΔΟΥ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ


"ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΤΙΣ 00:00 1/06/Ο7 ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΣΤΙΣ 24:00

ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ"




ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο traummeister

D FOR DOMINO!

H DΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ!

ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΑΚΟΜΑ...

1 comment:

ATHENA said...

"But if you tolerate this, then your children will be next",
Manic Street Preachers


Κάθε φορά που πάω να κάνω κάτι, να πράξω, ό,τι κι αν είναι αυτό το κάτι, πετάγεται από κάπου (από πού;) ένας από τους εαυτούς μου και μου πιάνει τα χέρια από τους καρπούς.

Θα πρέπει να είναι εκατόγχειρας αυτός ο εαυτός μου, γιατί με πιάνει κι από τους αστραγάλους, με πιάνει κι από το λαιμό, μου σφίγγει το θώρακα, μου τραβάει τα μαλλιά, μου βουλώνει το στόμα...

Τίποτα δεν θέλει να κάνω, ρούπι να μην κουνήσω, λέξη να μην αρθρώσω. Θέλει να είμαι απαθής. Με τα μάτια και τ΄αυτιά ανοιχτά, όμως. Να βλέπω και ν΄ακούω τί γίνεται γύρω μου. Αλλά να μην μιλάω. Και να μην κουνιέμαι.

Αυτός είναι -με διαφορά- ο χειρότερος εαυτός μου.
[...]

Ωραία, και τί νομίζεις τώρα ότι θα κάνεις με τη διαμαρτυρία σου εσύ; Θ' αλλάξεις τον κόσμο; Πώς, μόνος σου; Ή με τους άλλους τους κουζουλούς τους bloggers;

Τίποτα δεν κατάλαβες από αυτά που σου λέω. Δεν χρειάζεται να αλλάξει ο κόσμος. Οι άνθρωποι χρειάζεται να αλλάξουν. Και είναι πολύ εύκολο. Ισως να αρκούν και μερικοί bloggers για να αλλάξουν λίγοι άνθρωποι. Μετά θα αλλάξουν κι άλλοι.

Δεν θέλει πολύ προσπάθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται πώς ήταν να είσαι άνθρωπος. Το νοσταλγούν. Και σε πρώτη ευκαιρία επανέρχονται.

Η Αμαλία όμως δεν θυμάται πια. Και, δυστυχώς, πρέπει να την θυμόμαστε εμείς.

Ουφ, μ΄έσκασες.. Αντε γράψε να δούμε τί θα γράψεις επιτέλους...

Θα γράψω. Θα γράψω μια λέξη που τώρα πια την λέω πολύ σπάνια.

Συγγνώμη. Αμαλία.

D for Domino


ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΡΑUM

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΕΔΩ...