ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΚΑΙ STOP THE STOP INDYMEDIA GROUP

Δήλωση imc argentina

Σε αυτό το σημείο θεωρήσαμε ότι αξίζει να παραθέσουμε μια επιστολή του imc argentina που στάλθηκε στις παγκόσμιες mailing lists των indymedia τον Δεκέμβριο του 2002. Πρόκειται για την απάντηση στη προσφορά υπολογιστών από τον Soros. Βρεγμένα μαλλιά, συνέλευση γειτονιάς, κρύο γάλα, φλεγόμενο λάστιχο, μια γυναικά που αλλάζει τη ζωή της οικογένειάς της, νοσταλγικά μάτια, μια εξέγερση που εκφράζεται. Είμαστε μαζί τους. Απολαύστε την?

"Επιτρέψτε μας να ξεκινήσουμε με μια παρέκβαση, από αυτές που εμείς οι Αργεντίνοι τόσο πολύ απολαμβάνουμε. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως από δω και μπρος, όταν μιλάτε με το Indymedia Αργεντινής, θα πρέπει να ξέρετε πως δε μιλάτε με το Indymedia Αργεντινής. Αυτό ακούγεται περίεργο, αλλά ισχύει- και το ανακάλυψε τις προάλλες ο DJ Soncho. Πιστεύουμε πως ήμασταν οι 10, 20, 30, 50 ή 3 που συναντιόμασταν κάθε τόσο. Πιστεύουμε πως σήμερα ήμασταν εμείς αυτοί που έβρεξαν τα μαλλιά τους για να αντέξουν την έξαψη και να γράψουν αυτές εδώ τις γραμμές. Μα κάποιος μας είπε πως δεν είμαστε αυτά τα πράγματα, και για να γυρίσουμε πίσω στο σύνθημα των Ζαπατίστας: "δεν είμαστε οι εαυτοί μας" ("nosotros no somos nosotros").

Παραδεχόμαστε πως είμαστε μια πέτρα που πέταξε πριν από ένα χρόνο τώρα και προσγειώθηκε στο παράθυρο μιας τράπεζας. Μας πήρε ένα χρόνο σχεδόν για να το ανακαλύψουμε- από το παλιό αξίωμα που λέει πως η συνείδηση βρίσκεται κρυμμένη πίσω από την πραγματικότητα και σπάνια τη φτάνει- αλλά ο DJ μας το αποκάλυψε. Τώρα πλέον ξέρουμε ποιοι είμαστε ή μάλλον καλύτερα ξέρουμε, με επιστημονική σιγουριά, πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας.

Μα τι είμαστε αν δεν είμαστε οι εαυτοί μας...

Είμαστε πικετοφορία, οδόφραγμα, φλεγόμενο λάστιχο, καλυμμένο πρόσωπο, σφαίρες που σφυρίζουν στον αέρα, τραπεζαρίες που τα χέρια έχουν γίνει ένα και τα στόματα είναι χιλιάδες... Είμαστε κατάληψη εργοστασίου, μια μηχανή που κάνει θαύματα, που αναπαράγει αγάπη, που επιστρέφει στον άνθρωπο αυτό που του ανήκει... Είμαστε συνέλευση γειτονιάς, μια γυναίκα που αλλάζει τη ζωή της οικογένειάς της, νοσταλγικά μάτια, μια εξέγερση που εκφράζεται;

Λίγο καιρό πριν, κλεισμένοι σε ένα γραφείο (δεν είχε τόση ζέστη όση έχει αυτή τη στιγμή) ζητήσαμε την άδεια τα πάντα να γίνουν μέρος των πάντων και τα πάντα μας έδωσαν την άδεια να γίνουμε μέρος τους. Και εξαφανιστήκαμε. Και μετατραπήκαμε σε όλα τα παραπάνω, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε.

Και οι φωνές μας έγιναν βραχνές και μιλήσαμε με άλλες φωνές, και μετά δεν ακούγαμε τίποτα. Τότε ανακαλύψαμε πως μίλαγαν άλλοι. Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας αλλά μιά διαδήλωση, ένα εργοστάσιο, μια συνέλευση. Έτσι έγινε, τόσο απλά, να πάψουμε να μαστε οι εαυτοί μας.

Φανταστείτε λοιπόν πώς, κάθε φορά που θέλαμε να κάνουμε μια συζήτηση και θέλαμε να συζητήσουμε κάτι, πώς οι φωνές μας ανακατεύονταν με τις φωνές των μηχανημάτων που παράγουν, τα συνθήματα των διαδηλωτών, ή τις φωνές της γυναίκας που ετοιμάζει το φαγητό για όλους. Και μια στις τόσες η αστυνομία παρεμβαίνει ή το σκάμε απλά γιατί αντιμετωπίζουμε έξωση.

Έτσι, με βρεγμένα μαλλιά (για να αντέξουμε τη ζέστη του Μπουένος Άιρες) είναι δύσκολο για μας να πούμε ότι έχουμε να πούμε.

Πρώτα απ' όλα, εκτιμάμε πολύ την πρωτοβουλία των συντρόφων μας να φέρουν υπολογιστές στη χώρα μας. Ένας από εμάς τους ποιητές πούλησε τον δικό του απλά και μόνο για να έχει να φάει- και είπε: "Για κάθε υπολογιστή που έπεσε, θ΄ ανθίσουν εκατό!" Εάν συμβεί αυτό, και φτάσουν ντουζίνες υπολογιστές στη χώρα μας, θα ανοίξουμε ένα τμήμα προφητειών στην ιστοσελίδα μας.

Αυτό είπαμε, μα κάποιος μας είπε πως οι υπολογιστές δεν έρχονται μόνοι τους και πως υπάρχουν νόμοι που τους εμποδίζουν από το να πάρουν απλά ένα αεροπλάνο και να ρθουν, όπως πολλοί φίλοι και φίλες κάνουν αυτές τις μέρες (με την ευκαιρία, γι αυτούς/ες που έρχονται: ο nikito θέλει ένα μπουκάλι ουίσκι εισαγωγής, ο torniyo ένα χοτ-ντογκ και τους/τις υπόλοιπους/ες θα μας ενδιέφερε ένα φαλάφελ).

Παρ όλα αυτά, κάποιος είπε πως θα έβαζαν όλους τους υπολογιστές σε ένα κοντέινερ και θα τους έστελναν με ένα καράβι που θα φτάσει εδώ κάποια μέρα.

Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το οποίο θα μας έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν μάθαμε πως ο Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα λεφτά για να μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να πακεταριστούν και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το Soros ήταν εταιρία ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να είναι εντάξει τύπος.

Η διευκρίνηση της κατάστασης μας ήρθε από τη γη (συγκεκριμένα τη Παταγωνία, από την οποία ο Soros αγόρασε σχεδόν τη μισή) και τα γελάδια (θα ξέρετε πως είμαστε μια χώρα γελαδιών και ο Soros έχει περίπου 85,000 κεφάλια).

Είχαμε μια απίστευτη συζήτηση! Όλα τα γελάδια μαζί, όλοι οι κόκκοι της γης και όλος ο αέρας της Παταγωνίας έκλαψαν μονομιάς, καθώς θυμήθηκαν τους δέκα Βολιβιανούς αδερφούς μας που πέθαναν χτίζοντας εμπορικά κέντρα στην Αργεντινή, ιδιοκτησίας του αριστεριστή Soros, γιατί εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν υπό συνθήκες απόλυτα παράνομες.

Τέλος πάντων, δε πρόκειται να σας απασχολήσουμε άλλο με μια βαρετή συζήτηση γεμάτη με μασήματα βολβών και κοπριές αγελάδων, και κατά τη διάρκεια της οποίας ένα τμήμα της κολλεκτίβας μας αποφάσισε να αφοσιωθεί στην κατανάλωση κρύου γάλατος (ώστε να βάλει έτσι ένα τέρμα σε αυτή τη ζέστη). Ας μη πούμε τίποτα παραπάνω από αυτό: Μας ήρθαν φωνές από τη Ρωσία, από όλη τη Νοτιοανατολική Ασία και με μια ανυπόφορη μπόχα από τη Λατινική Αμερική, λέγοντάς μας απλά: "Οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν τον Soros είναι λάθος".

Η συνάντηση έληξε με τον DJ να ανακαλύπτει αυτό που είπαμε προηγουμένως: Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας και πως πάνω απ' όλα δε μπορούμε να δείξουμε ασέβεια προς τους εαυτούς μας με το να λερώσουμε τα χέρια μας με λεφτά βαμμένα με το ίδιο μας το αίμα και τον ιδρώτα. Ένα κίνημα που στάθηκε ενάντιο στο σύστημα για χρόνια δε θα τελειώσει, -ούτε καν κατά λάθος- δε θα παραδοθεί με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που αυτό το σύστημα του προσφέρει.

Έτσι, ταπεινά σας προσφέρουμε τις παρακάτω σκέψεις:

Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να εκθέσουμε σε κίνδυνο τη φήμη, την ασφάλεια, την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του δικτύου με το να δεχτούμε χρήματα από ένα εγκληματικό παράδειγμα διεφθαρμένου ανθρώπου, όπως ο Soros. Θα δεχόμασταν λεφτά μόνο αν μας έφταναν σε ένα φάκελο που στο όνομα του αποστολέα θα γραφε Ντουρούτι, στη περίπτωση που χει αφήσει πουθενά συγγενείς του να ληστεύουν ακόμη τράπεζες.

Ότι προτείνουμε οι υπολογιστές να ταξιδέψουν με λεφτά αλληλέγγυων, με λεφτά που έχουν αποκτηθεί με δίκαιο τρόπο (που για μας σημαίνει λεφτά που ειλικρινείς άνθρωποι κέρδισαν με τη δουλειά τους, είτε είναι ένα είτε χίλια δολάρια) και που μπήκαν στο κουτί χωρίς τίποτα κλωστές δεμένες επάνω τους: Λεφτά από φίλους και φίλες, ανθρώπους άγνωστους που δε τους ενδιαφέρει να μάθουμε το όνομά τους.

Ή λεφτά που είναι απόρροια απαλλοτρίωσης.

Προτείνουμε γι αυτό να σχηματιστεί μια καμπάνια αλληλεγγύης, δημόσια και διάφανη, χρησιμοποιώντας ίσως το paypal του SF-IMC, εάν αυτοί δεν έχουν κάποιο πρόβλημα με αυτό. Μπορούμε να δώσουμε υλικό για πάρτυ, προβολές και εκθέσεις φωτογραφίας: μπορούμε να συνεισφέρουμε 5000 φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τον τελευταίο χρόνο καθώς και μερικές ντουζίνες βίντεο.

-Ότι εάν είναι να περιμένουμε λίγο περισσότερο για να διαφυλάξουμε την τιμή μας, είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε.

-Ότι όταν σταλούν οι υπολογιστές, θα πρέπει να περιλαμβάνουν και μερικές ταινίες με τον BruceLee: ποτέ δε καταλάβαμε αν ήταν ασιάτης ή γκρίνγκο.

Σε ένα πιο γενικό επίπεδο, έχουμε να πούμε τα εξής:

-Από τη δική μας οπτική γωνία, ο μόνος βιώσιμος μακροπρόθεσμος στόχος είναι η ανάπτυξη του δικτύου. Η πρόταση του Ηλία από την Ελλάδα το πραγματεύεται αυτό. Το ζήτημα των θεμελίων έχει ήδη πάει καλά, ίσως υπερβολικά καλά. Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχτούμε δάνεια, επιδοτήσεις, ή υποθετικά δώρα χωρίς αντάλλαγμα από κανενός είδους καπιταλιστικό ίδρυμα. Ούτε καν προσκλήσεις σε γεύμα. Ή οτιδήποτε άλλο που να μας φέρνει κοντά σ' αυτούς.

-Από δω και πέρα, τα πρότζεκτ των Indymedia θα πρέπει να παίρνουν υπ' όψιν τη γνώμη αυτών για τους οποίους προορίζονται τα χρήματα. Για παράδειγμα, στη δική μας περίπτωση δε πιστεύουμε πως είναι απαραίτητο αυτή τη στιγμή να ξοδευτούν λεφτά για τεχνικά workshops, επειδή γι αυτό έχουμε ένα Γάλλο τεχνικό, έναν Ιταλό, και έναν άλλο που λέει ότι είναι Αργεντίνος.

-Με σεβασμό και εγκάρδια ζητάμε από τους συντρόφους που χρηματοδότησαν το TMF να μη μιλάνε εκ μέρους του Ιndymedia με κυρίους όπως ο Soros ή άλλους/ες από τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδές του στη δουλειά του να κυριαρχείς επάνω στον κόσμο. Ούτε να ζητάνε λεφτά από ιδρύματα για πρότζεκτ των Indymedia, από τη στιγμή που (και εφόσον όλοι μας συμφωνούμε σε αυτό) δε θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με τέτοιου είδους ιδρύματα.

-Να βάλουμε σε εφαρμογή πρότζεκτ που δίνουν στα Indymedia του Τρίτου Κόσμου το είδος της ενίσχυσης που θέλουν, όπως: photo show, βίντεο, πάρτυ, ρεσιτάλ, πωλήσεις σάντουιτς, διεξαγωγή λαθρεμπορίου κτλ...

Αυτά για τώρα. Πολλές φωνές απομένει να ακουστούν ή να πληκτρολογηθούν, μα δε θέλουμε να παρασυρθούμε και να γράψουμε βιβλίο γιατί έχει πολλή ζέστη και γιατί ούτως ή άλλως αν γράψουμε για πολύ ακόμα το mail μας θα στοιβαχτεί κάπου χωρίς να διαβαστεί.

Χαιρετισμούς σε όλους και όλες.

Η συντακτική κολλεκτίβα των γελαδιών, της γης, των εργατών, των εργατριών, των συνόδων, των διαδηλωτών, των διαδηλωτριών, του αέρα και της φωτιάς του Indymedia Αργεντινής."

ΠΗΓΗ



ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΦ ΣΤΟ ΛΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ


ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ FACEBOOK ΓΡΑΦΤΕΙΤΕ ΣΤΟ

να κλείσει το group "ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΟ INDYMEDIA"