Tuesday, July 15, 2008

ΜΕΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=889744
ΣΗΜΕΡΑ ΑΞΙΩΘΗΚΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ. ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ. ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΗΜΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΙΣ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΟΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ 500ΡΙΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΝΕ ΕΙΧΑ ΣΕ ΡΕΥΣΤΟ
ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ, ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΗΤΑΝ 55 ΕΥΡΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΟΤΙ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΚΑΝΕΛΟΣ.
http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/jul3_0001.jpg

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

4 comments:

pølsemannen said...

"ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΜΕΝΕΙ" ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ. (Ίσως η σοφότερη κουβέντα των αρχαίων ημών προγόνων).

Να ζήσετε να την θυμάστε! :)))

faraona said...

Nαχεις υγεια και να την θυμασαι παντα.

Τα φιλια μου.

Unknown said...

ν'αφήσεις ελαφρύ το χώμα να τη σκεπάζει, η βροχή να τη λιώνει, και να τη βλέπεις σε κάθε λουλούδι που ανθίζει, και σε κάθε στιγμή γλυκιάς γαλήνης...
έλα,
χαμογέλα
η ζωή κι ο θάνατος πάνε αντάμα
κάνουν παρέα
περνάνε καλά από το ένα στο άλλο
ο κανέλλος καλός
κι εσύ κι εγώ θα συναντηθούμε πού θα πάει...
σε φιλώ, γλυκά, γλυκά, παρηγορητικά και με τη φιλία μιας σαρδανάπαλης ειλικρινούς φίλης...

ATHENA said...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ